اندر احوالات شیخنا " بابک اسحاقی "
آن به هیکل شبیه " انگوری " ، آن منوّر چون چراغ زنبوری ، آن در بلاگستان شهره ی عام و خاص آن نگارنده ی متن های با کلاس ، آن کلامش به دور از هجویّات ، مالک و رئیس " جوگیریات " ، آن متولد ماه مهر ، آن متخلّص به نام " کیامهر " ، آن سراینده ی شعرهای کوچه باغی ، شیخُنا و مولانا " بابک خان اسحاقی " - حفظه الله - از اهالی طالقان بود و در فضائلش بسیار نقل و بیان بود و افضل کراماتش این که صاحب درکی عیان بود .
نقل است از کرامات شیخُنا که هنوز سیصد و شصت و پنج روز بر وی نگذشته بود که به زبان آمد . در همان ایام ، روزی از روزها به محض بیداری از خواب مردی را بدید بر بالای گهواره اش ایستاده ، جستی زد و گریبان وی به دست گرفت و با عصبانیت پرسید : " بگو بدانم کیستی ای نابه کار ؟! " مرد که از فصاحت گفتار کودکی بدین سن و سال متحیّر گشته بود با مشقت لسان اندر دهان چرخاند و پاسخ داد : " حکیم هستم قربانت گردم ، حکیم " . شیخنا سری تکان داد و به حال تمسخر گفت : " سفیهِ کودن ، طفل یک ساله حکیم چه می فهمد ! بگو بدانم کِی و چگونه لینکت کرده ام ؟! " حکیم چون این بشنید فغانی سر داد و گریبان بدرید و فی الفور متواری شد ...
گویند روزی به عهد نوجوانی معلم ِ مکتب وی را خواست تا من باب تفنّن روزنامه دیفالی بیاراید ، شیخنا خنده ی تلخی همی کرد و رو به استاد همی گفت : " ما بلا نسبت بلاگریم هااا ، این مزلّف بازی ها نه شایسته ی ماست " این بگفت و از مکتب بیرون شد و مراجعت هرگز ننمود ...
از شیخنا جملات عالی بسیار نقل است - من باب مثال - شیخنا بگفت : " فسأضطر إلى ادراک الحق جمیع مظلومین " ( ترجمه : من تمام سعی ام رو می کنم که حقوق تمام مظلومین رو درک کنم البت به حد توان ) و بگفت : " انا باب الملعبه البلاکی " ( ترجمه : من پدر بازی وبلاگی ام یا چیزی نزدیک به این مضمون ) و بگفت : " کل الحق هو اعلی من القارجی علی الخصوص مال آرش الناجی " ( این یکی را فقط بگفت و ترجمه اش را غور و تامل بسیار باید )
آورده اند ملک الموت چون برای ستاندن جانش به محضرش رسید شیخُنا وی را گفت : " قدری تامل کن تا آخرین بازی وبلاگی را محض یادگاری از خود به در کنم " و ملک الموت پذیرفت . از آن روز چهار هزار و هشتصد و سی و دو روز بگذشته و شیخنا کماکان چیزی از خود به در نکرده ، شکرا لله ...
Happy Birthday تون قبول باشه حاجی آقا
120 سال شاد و سلامت و برقرار باشید ان شاء الله
نقل است از کرامات شیخُنا که هنوز سیصد و شصت و پنج روز بر وی نگذشته بود که به زبان آمد . در همان ایام ، روزی از روزها به محض بیداری از خواب مردی را بدید بر بالای گهواره اش ایستاده ، جستی زد و گریبان وی به دست گرفت و با عصبانیت پرسید : " بگو بدانم کیستی ای نابه کار ؟! " مرد که از فصاحت گفتار کودکی بدین سن و سال متحیّر گشته بود با مشقت لسان اندر دهان چرخاند و پاسخ داد : " حکیم هستم قربانت گردم ، حکیم " . شیخنا سری تکان داد و به حال تمسخر گفت : " سفیهِ کودن ، طفل یک ساله حکیم چه می فهمد ! بگو بدانم کِی و چگونه لینکت کرده ام ؟! " حکیم چون این بشنید فغانی سر داد و گریبان بدرید و فی الفور متواری شد ...
گویند روزی به عهد نوجوانی معلم ِ مکتب وی را خواست تا من باب تفنّن روزنامه دیفالی بیاراید ، شیخنا خنده ی تلخی همی کرد و رو به استاد همی گفت : " ما بلا نسبت بلاگریم هااا ، این مزلّف بازی ها نه شایسته ی ماست " این بگفت و از مکتب بیرون شد و مراجعت هرگز ننمود ...
از شیخنا جملات عالی بسیار نقل است - من باب مثال - شیخنا بگفت : " فسأضطر إلى ادراک الحق جمیع مظلومین " ( ترجمه : من تمام سعی ام رو می کنم که حقوق تمام مظلومین رو درک کنم البت به حد توان ) و بگفت : " انا باب الملعبه البلاکی " ( ترجمه : من پدر بازی وبلاگی ام یا چیزی نزدیک به این مضمون ) و بگفت : " کل الحق هو اعلی من القارجی علی الخصوص مال آرش الناجی " ( این یکی را فقط بگفت و ترجمه اش را غور و تامل بسیار باید )
آورده اند ملک الموت چون برای ستاندن جانش به محضرش رسید شیخُنا وی را گفت : " قدری تامل کن تا آخرین بازی وبلاگی را محض یادگاری از خود به در کنم " و ملک الموت پذیرفت . از آن روز چهار هزار و هشتصد و سی و دو روز بگذشته و شیخنا کماکان چیزی از خود به در نکرده ، شکرا لله ...
Happy Birthday تون قبول باشه حاجی آقا
120 سال شاد و سلامت و برقرار باشید ان شاء الله