به بهانه ی رنگین کمان

کم کم داشت باورم می شد که اجتماعی زندگی کردن مختص " زنبور " هاست ، که گرگ ها گروه را بهتر می فهمند ، که آدمیزاد تنهاست و هر روز ناگزیرتر می شود از پذیرش این تنهایی . کم کم داشتم نا امید می شدم از " ما " ...

نمی دانم چه بود ، دست تقدیر بود یا انتخابی از سر ناچاری ، شاید هم یک اتفاق ساده ی روزمره هر چه بود دستم را گرفت و کشید میان دنیای شما . دنیایی که می گفتند دنیای آدم خیالی هاست ، می گفتند سخت است باور کردن آدم هایش ، می گفتند آخرش می بینی باز هم تنهایی ، باز هم کسی دور و برت نیست .

آمدم در دنیای شما و عجیب که هیچکدام از چیزهایی که می گفتند نبود !

اینجا آدم هایش ندیده دوست می شوند و نا شناخته دوست می دارند ، اینجا آدم هایش تابع قوانین مضحک دنیای بیرون نیستند ، اینجا قانون خودش را دارد ...

اینجا از بین آدم هایش یکی می شود " شیرزاد " که ندیده و نشناخته شیفته ی مرامش می شوی . اینجا حتی اگر عاشق هم نباشی ، عاشقانه های " اقا طیب " خرابت می کند . اینجا محسن باقرلو با صراحتش ، بابک اسحاقی با رفاقتش ، افسانه با زلالی گفتارش ، آرش پیرزاده با صداقت دوست داشتنی اش ، تیراژه با ظرافت نگاهش ، بهار با اصالتش و مریمی با سادگی اش به آدم بودن امیدوارت می کنند . 

اینجا " مملی " دستت را می گیرد و سلانه سلانه می بردت به عمق کودکی .

اینجا مثل بیرون آدم ها فراموش نمی شوند ، وقتی یکی نباشد ، وقتی یکی کم رنگ باشد ، به هفته نکشیده دلت هوایی اش می شود ، بودنش را می خواهد ، طراوت قلمش را می خواهد حالا چه فرق می کند که این یکی " توکای مقدس " باشد ، " آنی دالتون " باشد ، یا بهروز و سپیده و گلی ...

باورتان بشود یا نه ، اینجا آدم ها بساط هزار و یک شب قصه هایشان را روی رنگین کمان پهن می کنند .

نمی دانم چه کسی و کجا گفته که " رنگین کمان پاداش کسی است که تا آخرین قطره زیر باران بایستد "

اما شما فکر می کنید به کجای دنیای آدمهای بیرون از این دنیا بر می خورد اگر من بگویم :

" باران دیشب پاداش رنگین کمانی بود که آدم های دنیای ما ساختند ، دنیای من و تو "

رو نوشت : به تمام آن هایی که اسمشان در لینک های این وبلاگ و در ذهنم محفوظ است . 

به مهربان ، به عمه الی و فرناز و دلارام عزیز ، به جزیره  و نصیبه و نیما ، به پگاه و مریم چپ دست و همه ی آدم های این دنیای دوست داشتنی نه چندان مجازی ...

پی نوشت : لینک اسامی را در متن نگذاشتم . شکر خدا همه آشنا هستند و صاحب نام